Streetpastor Max Paans: 'De hulp die ik in eerste instantie bied is laagdrempelig'
Op donderdag 6 juni organiseren we het landelijke symposium van de Werkplaatsen Sociaal Domein in Ede. Dit jaar maken we met elkaar een inspirerende en leerzame reis met als thema ‘Werelden verbinden voor het versterken van sociale kwaliteit’. In een wereld die polariseert en complexer wordt is het verbinden van mensen en perspectieven nodig én inspirerend! De gehele dag staat in het teken van elkaar ontmoeten, verhalen en ervaringen uitwisselen en nieuwe kennis opdoen. Streetpastor Max Paans is één van de gasten die tijdens het symposium deelneemt aan een gesprek rondom ‘Werelden verbinden met de wereld zelf’.
Max is een bekend gezicht op straat. Hij zet zich inmiddels ruim zeventien jaar in voor dak- en thuislozen in Ede. Hij helpt hen bij praktische zaken en biedt een luisterend oor. We stelden Max een aantal vragen over zijn werk als straatpastor en wat hem drijft om dit werk te doen.
Hoe maak je verbinding met de mensen op straat?
“Dagelijks ga ik de straat op in Ede, om dak- en thuislozen te ontmoeten. Meestal vind ik ze op vaste plaatsen. De hulp die ik in eerste instantie bied is laagdrempelig. Ik probeer zoveel mogelijk tijd met ze door te brengen. Op straat. Ik heb geen verwachtingen van hen en wacht het moment af dat zij mij om hulp vragen. Op welk gebied dan ook. Ik ga met ze mee naar Jeugdzorg op het moment dat ze uit schaamte hun kind niet durven te ontmoeten. Ik ga mee als ze ‘doordraaien’ en dringend medicatie nodig hebben, maar vastlopen in bureaucratie. Ik geef steun bij een zitting van de rechtbank. Ik kan ze een bakkie koffie aanbieden en luisteren naar hun verhaal. In het algemeen hebben zij geen of weinig vertrouwen meer in mensen en instanties om hen heen. Er is veel pijn en verdriet, ze hebben voor zichzelf vaak de moed opgegeven. Alles glipt hen door de vingers, ze leven constant in het duister en zijn in de greep van hun verslaving. Hun verslaving die alles doodt. Ze zijn leeg.”
Wat drijft je om dit werk je doen?
“De zwakkeren wil ik in de samenleving en menswaardig bestaan geven. Er voor ze zijn. In afwachting en met de liefde en hoop die ik heb ontvangen van onze Heer. Hij leert mij barmhartig te zijn, om aandacht te geven aan mensen die verstoten zijn. Van deze mensen hou ik en waar mogelijk wil ik ze een uitweg bieden uit hun erbarmelijke omstandigheden. Ik wil er voor ze zijn en heb geen verwachting, maar wel hoop. Het gaat erom dat je op het juiste moment aanwezig bent. Dat je het moment kunt benutten om ze te wijzen op het feit dat er altijd een uitweg is. Op die mooie momenten mag ik ze vertellen over de liefde van God, mag ik met ze bidden.
Wat voor uitzicht of hoop kun je deze mensen bieden in de vaak uitzichtloze situaties waarin ze gevangen zitten?
Door Jezus' ogen kijk ik door hun cynisme, leugens, dronkenschap en vuil heen en zie prachtige mensen. Mensen die geroepen zijn door God om vrij te zijn. Vrij om van betekenis voor zichzelf en anderen te zijn. Door er voor te kiezen dagelijks op te trekken met deze groep en er onderdeel van te worden, wil ik het voorbeeld van Jezus volgen, die mens werd als wij en naar de wereld kwam om ons te dienen. Door me aan hen toe te wijden en hen Jezus' normen voor te leven zonder ze te veroordelen, hoop ik hen te herinneren aan het feit dat ze geliefde kinderen van God zijn.”
Streetpastor Max gaat verder in gesprek rondom dit thema tijdens het landelijke symposium op 6 mei. Meer lezen over het werk van Max? Stichting Streetpastor heeft een eigen website.